Tłusty czwartek - dzień, który należy zapomnieć!

Chcę powiedzieć, że NIENAWIDZĘ PĄCZKÓW!  Jestem załamana! Rozwalona psychicznie, mam nawet myśli samobójcze! Te pączki doprowadziły mnie do szału! Od rana myślałam i gadałam na facebooku o tych pączkach. Ze znajomymi przesylalismy sobie zdjęcia uśmiechniętych  i wesoło polukrowanych pączusiów. W tv i na internecie zobaczyłam jak przepieknie wyglądają. Za każdym razem, gdy patrzyłam na te zdjęcia, to nabierałam na te pączki coraz większej ochoty. Pędząc z pracy do domu jak na skrzydlach dostawałam prawie ślinotoku na myśl o nich. "A, co ja tam będe czekala do jutra z ich robieniem. Zrobię sobie je teraz" - tak myślałam prowadząc samochód. Wkroczyłam do bezludnego domu. Wszyscy poza zwierzętami już się ulotnili. "Fajnie! Zrobię im niespodziankę". Obejrzałam kilka filmow instruktazowych na youtube dotyczących smażenia, robienia czy pieczenia pączków. Bardzo spodobal mi się przepis siostry Anieli. Ona z takim anielskim spokojem i ciepłem pokazywała krok po kroku jak zabrać się za te pączki, jakby to była "fraszka - igraszka". Zakasalam rękawy i zabrałam się za robotę. Robiłam jak ona przykazała. zastosowałam nawet jej metodę sklejania tych pączków, która według mojej oceny, była wręcz fenomenalna.
Zresztą zobaczcie sami:

W jej świętych rękach pączki wychodzily jak spod igły. Wręcz idealne. A moje się porozklejały, marmolada wyciekła, w środku wokól tej marmolady ciasto było surowe i do tego strasznie szybko zrobily się ciemnobrązowe, prawie spalone! Jednym słowem odniosłam sukces. Jutro pojadę na spotkanie pączkowe i może w końcu ktoras z tych naszych gospodyń nauczy mnie. Albo i nie. Bo wyglada na to, że ja jestem po prostu za głupia i jakaś niewyuczalna. Ronny wroci do domu z pracy gdzieś o 4 - tej rano, przy pączkach zostawię informację, że spożycie tego produktu odbywa się na własną odpowiedzialność. Na to wszystko weszła Paulina. I najpierw jak pies zaczęła wąchać powietrze. "Co tak smierdzi?" - zapytala. "Pączki" - odpowiedziałam. "Na jakim oleju ty je smażyłaś?" "Na rzepakowym" - odparlam zirytowana i dodalam: "Tak pachnie olej rzepakowy!".
Teraz dziecko stoi i wałkuje faworki. Te już powinny się udać.

 A tu poniżej moje arcydzieło

bez lukru, bo pewnie ten też mi nie wyjdzie

a tak wygląda pobojowisko, czyli moja kuchnia po tych pączkach

A to jest dzieło Pauliny! 

I tak Paulina uratowała tłusty czwartek i tym samym wyciągnęła mnie z czarnej rozpaczy.
Mój zięć na widok tych moich koszmarnych pączków powiedzial, że zamiast gapić się w youtube, to powinnam przed smażeniem medytować i wąchać lawendę, pączki może i tak nie wyjdą, ale przynajmniej nie będę zawiedziona.

P.S. Jens znowu miał atak tych swoich kamieni w nerkach. Tym razem był w swoim domu, czyli w mieście. Rzucił się prawie na czworaka do swojego samochodu, a ten bydlak nie chciał wystartować. Doczołgał się zatem do olbrzymiego traktora swojego ojca. Jest to taki traktor, którym transportuje się ciężary lub odśnieża. Z bólu z ledwością wdrapał na niego. Udało mu się to jednak i zawiózł siebie tym traktorem na pogotowie. Mimo całego wspólczucia dla Jensa nie mogliśmy opanować śmiechu.