Per aspera ad astra

"Jaka to wielka szkoda, że nie jesteście alkoholikami" - powiedziała Renee i ciężko węstchnęła i od razu dodała, "albo przynajmniej któreś z Was". Ronny i ja zamieniliśmy się w dwa znaki zapytania i jednocześnie zdumieni wykrzyknęliśmy "dlaczego?". "A bo w ogóle nie musiałabym się uczyć, tylko dostałabym się do każdego ogólniaka i mogłabym wybrać profil, który mi się podoba". Koniec roku się zbliża, no i dziecko uczy się intensywnie, gdyż kończy podstawówkę i musi myśleć nad wyborem następnej szkoły. Znudzona i przemęczona nauką oświeciła nas, że ofiary losu, a więc dzieci pijaków, czy z innych patologicznych domów dostają od państwa wolne wejście (poza wszelkimi regułami) do ogólniaka, gdy ich świadectwa końcowe są naszpikowane pałami. Osobiście podoba mi się ta szansa dawana pokrzywdzonej młodzieży. Reguła ta odstępuje od powszechnie uznanej rekrutacji i obejmuje też młodzież, która boryka się z własnymi problemami - może to być wszystko - anoreksja, jakieś depresje, próby samobójcze i nie wiem co jeszcze. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że ta szansa będzie dobrze wykorzystana przez tych biednych pokrzywdzonych. Życzę im szczęścia i wytrwałości. Niestety z ubolewaniem oznajmiłam Renee, że w ciągu tego miesiąca nie zdążę stać się alkoholiczką, więc niech raczej liczy na siebie i niech jeszcze pogimnastykuje mózgownicę. Niedługo już przecież będą wakacje. Ronny poważniej podszedł do tematu i zapytał ją, czy ona w ogóle zdaje sobie sprawę jakie potworne dzieciństwo mają dzieci pochodzące z domu alkoholików. Nie zdawała sobie. Ja poleciłam jej książkę do przeczytania, a ktora dotyczy tego tematu - życie dzieci z pijanymi rodzicami. Narratorką jest własnie dziewczynka chodząca do dziewiątej, ostatniej klasy szkoły podstawowej. Książka jest wstrzasająca, przerażająca, potwornie realistyczna, bezlitośnie opisująca upodlenie ludzi i przerażenie i wstyd dzieci. Tytuł książki to Svinalängorna, autorka Susanna Alakoski. Niestety, powieść nie jest przetłumaczona na polski, ale ma swoją filmową wersję pod tym samym tytułem, co książka. Jako ciekawostkę podam, że główną rolę gra Naomi Rapace - ta sama, ktora grała Lisbeth Salander w szwedzkiej wersji trylogii Millennium Stiega Larssona Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet.  A skoro jestem już w temacie szkoły, to muszę powiedzieć jeszcze kilka słów o tegorocznej maturze z polskiego. Wcześniej napisałam, że była nie tylko nudna, ale też i łatwa. I dalej trzymam się tego zdania lub wyrażę się słowami celebryty futbolowego Jana Tomaszewskiego - "To jest moje zdanie, z którym ja się zgadzam", ale gdy zaczęłam czytać w internecie wypowiedzi maturzystów, to zwątpiłam. Niektórzy pisali, że czytanie ze zrozumieniem to była "masakra", czyli nie bardzo wiem, co oni mieli na mysli - czy było to takie trudne, czy czy takie łatwe? Inni mieli pytania o kategorię błędów, ktore popełnili pisząc prace maturalną. Czy nazywając Dziady powieścią popelniło się błąd kardynalny czy rzeczowy? Inna osoba pomyliła Granicę Nałkowskiej z Ludźmi bezdomnymi i streściła tę pierwszą. Ktoś ubolewał, że przez pomyłkę ochrzcił Stanisława Wokulskiego imieniem Tadeusz, a autorstwo Lalki przypisał Sienkiewiczowi. jeszcze inna osoba pochwalila sie, że charakteryzując Izabelę Łęcką opisała ją jako wielką erudytkę. Byłam zafascynowana tymi wypowiedziami, po prostu nie mogłam oderwać się od tych komentarzy, których było całe mnóstwo, a fantazja ich autorów wręcz nieograniczona.  Niektórzy otwarcie się przyznawali, że akurat tych książek nie czytali, inne ksiązki tak, tylko akurat nie te, a to pech! To było forum jakiś nieuków. I tu muszę zmienić zdanie, bo typowałam, że wszyscy zdadzą tę maturę. Oj, chyba jednak nie wszyscy. "Per aspera ad astra" taki oto napis wisiał w auli mojego ogólniaka, przypominając, że trzeba się zdrowo pomęczyć, by coś osiągnąć. Tak tak , czy to w Polsce, czy w Szwecji trzeba jednak czasami pocierpieć ślęcząc nad podręcznikami (zwłaszcza z matmy, czy jakiej innej fizyki), by móc sięgnąć gwiazd.
A tu dołączam coś z innej beczki. Oto szwedzki dowcip:

rysunek satyryczny w całości

 

Facet trzyma kiełbasę i mówi wskazując na etykietkę: tu stoi, że używacie 100% szwedzkiego mięsa, a wy przecież importujecie je z Polski!



ten drugi mu odpowiada: ale świnie mają szwedzkie obywatelstwo!

O cholera! Ja też mam szwedzkie obywatelstwo! (polskie zresztą też)