Pierogi i ziemniaki

Właściwie powinnam już leżeć w łóżku, ale co tam! Napiszę kilka słów. Weekend minął jak? Wiadomo, błyskawicznie! Był jednak inny niż większośc pozostałych. Piątkowy wieczor mogę nazwać wieczorem pod polskim pierożkiem. 9 ladys przyjechało z różnymi farszami i wałkami, a kuchnia zamienila sie w pierogarnię. Na stole odbywalo się zbiorowe wałkowanie, a z różnych pojemników wyglądały farsze - kapusta z borowikami, mięsny i ruski. Ronny był w tym czasie w pracy, lepiej dla niego, bo uprzedziłam go, że wieczorem przyjadą do mnie uzbrojone po zęby w wałki kobiety. W dodatku same Polki. Kuchnię rozsadzał śmiech, chwilami gadałysmy wszystkie jednoczesnie, także ciężko właściwie powiedzieć o czym my rozmawiałyśmy. Wyobraźcie sobie, że w ogole nie rozmawiałyśmy o facetach (tak jak to się facetom wydaje), poruszałysmy między innymi tematy teologiczne, tak, tak. Bo my przy tym stole tworzyłyśmy zespół katolicko - protestancki. A jedna z pań niedługo zostanie pastorką. Otarłyśmy się o politykę, ale tylko gdy zasiadłyśmy do pierogowej wieczerzy na mojej werandzie. Wbiłam widelec w ruskiego pieroga i oznajmiłam, że własnie za chwilę zjem Putina. Ruskie pierogi ochrzciłyśmy "putinki". Ruski pierożek posłużył jako lalka woodoo, w ktorą zamiast igieł wbijało się widelce. Podsumowując wieczór mogę z całą pewnością powiedzieć, że byl wesoly, smaczny i tym samym bardzo udany.

Zaczęłyśmy zastanawiać się, kiedy urządzimy sobie kolejny wieczór i co będzie jego głównym motywem. Któraś z pań zaproponowała chrusty. Pomysł uważam za wspaniały, bo chrusty uwielbiam i na pewno szybciej i sprawniej się je zrobi w towarzystwie. Chrusty zresztą przypominają mi pewien dzień z dzieciństwa. Byłam chora (jak zwykle), przykuta do łóżka, a tu ktoś zadzwonił do drzwi. Mama otworzyła, cos tam z kimś pogadała i do pokoju wróciła z paczką dla mnie. Paczka była lekka, ale gdy ją otworzyłam, to po brzegi była wypełniona faworkami, ktore moja ukochana babcia specjalnie dla mnie zrobiła i wysłała do swojej jedynej i w dodatku chorej wnuczki. To się nazywa miłość! W zasadzie fajnie było chorować, bo wtedy dostawałam prezenty, by szybciej wyzdrowieć. Najwięcej wśród prezentów było książek. Dzięki chorbom stałam się właścicielką komiksów "Tytus, Romek i A´Tomek"i powieści: "Przygody Tomka Sawyera", "Sezamowe baśnie", "Podróże Sindbada żeglarza", "W 80 dni dookoła świata", "Królestwo baśni" i wiele, wiele innych.
Sobotę poświęcilam na wykopki. Paulina już ponad tydzień temu zaczęła zbierać ziemniaki, udało jej się przeorać dwa rzędy, no ale teraz byl czas, by już zamknąć temat ziemniaków. W szarą, wilgotną, ale dosyć ciepłą sobotę zaatakowałyśmy motykami pole. Gdy taczka i wiadra zapelnily się nimi, to odtransportowalyśmy je do obory, by rozlozyć je na foliach na podłodze, by przeschły. Na podłodze lażały, suche już ziemniaki, ktore trzeba bylo zapakować do skrzynek. Czulam się jak archeolog. Każdego ziemniaka czyścilam miotełką z piachu i wkladałam do skrzynek. Nowe ziemniaki rozlozyłam na podłoze i przykrylam gazetami. Wrocilam na pole do Pauliny. Prowadziłyśmy wszelkiego rodzaju pogawędki od tematow trywialnych do filozoficznych. Niektore ziemniaki mialy śmieszne ksztalty - na przyklad jeden wyglądal jak kobieta, a drugi jak mężczyzna. Nazwalysmy je malżeństwem. Kilka wielgachnych ziemniakow, doslownie kilka, było miękkich na czubku i te z wielką przykrością wyrzucalyśmy. Stwierdzilam, że czuję się jak doktor Mengele, ktory dokonuje selekcji, ktorzy pójda na śmierć od razu, a ktorzy dopiero za jakiś czas. Paulina oczywiście rozesmiala się i powiedziala, że ja to mam już tak dziwne skojarzenia - od archeologa do Mengele. W związku z Mengele opowiedziala mi o jednym takim kontrowersyjnym artyście ulicznym z Umea, ktory aktualnie siedzi w więzieniu za rasizm przeciwko jakiejś grupie ludzkiej. Nie byla pewna tylko, o ktorą grupę chodziło - Żydow, muslimów, czarnych czy homo. On zresztą kpi z wszystkich i wszystkiego. Na przyklad w jednym swoim akcie sztuki określił Mengle "lekarzem bez granic". Ten artysta nazywa się Dan Park i ma nawet swoje miejsce w Wikipedii, niestety tylko w jej szwedzkiej wersji. W każdym razie facet ma na swoim koncie już kilka wyroków, ale zawsze byly w zawieszeniu, w końcu jednak trafil do paki za obnoszenie się ze swastyką wpiętą w klapę marynarki i za jakąś swoją wystawę w galerii w Malmö. Obrazy byly podobno tak rasistowskie, że nawet wlaściciel galerii dostal wyrok w zawieszeniu i wielką kare pieniężną. Na internecie jest pełno jego rysunków, no i rzeczywiście sa one dosyć prowokujące.

w dole zdjęcia - zawartość jednego wiadra

przerwa w wykopkach na kawę i ciastko jabłkowe

Niedzielę zaś poświęciłam, cała połamana zresztą, na spacerach i gotowaniu zupy ogórkowej.