Wigilia 2014

Kochani!
Święta mijają mi wspaniale. Atmosfera rodzinna, ciepło w domu, mróz za oknem (minus 22 stopnie), w Wigilię na rozgwieżdżonym niebie tańczyła i zmieniała swoje barwy zorza polarna - aurora borealis. Ale po kolei. Renee wysprzątala caly dom, Paulina ugotowala barszcz i ulepila pierogi z kapustą i grzybami - borowikami. Ja upieklam ciasta - drożdżowe, makowiec i sernik oraz upieklam karkowkę nadziewaną sliwkami. W Wigilię przyjechała Paulina i Mikael wczesnym popołudniem. Ja pojechalam do sklepu po ostatnie male zakupy, bo to zawsze się przecież czegoś zapomni kupić. Byłam zauroczona i uwiedzona zimą. Co chwilę zatrzymywalam samochod, by zrobić zdjęcia pieknej zimie.

tu wjeżdżam z powrotem na naszą wiejską drogę.
Już wtedy zwróciłam uwagę na nisko wiszące obciążone śniegiem
druty.

 O 16-stej zamierzaliśmy zacząć wieczerzę. Ostatnie pucowanie domu i siebie samych, ladne nakrycie stołu, przetarcie światecznych, takich na specjalne okazje sztućców (po ciotce z Ameryki). O 15-stej zrobiła sie granatowa noc, na szczęscie rozświetlona bielą śniegu. Paulina obrala ziemniaki, wstawiła je do gotowania, Ronny, Renee zasiedli przed telewizorem, bo stara szwedzka tradycja gromadzi wlasnie o godzinie pietnąstej rodziny przed telewizorami na wspólne oglądanie świątecznego wydania Kaczora Donalda, który nie wiem dlaczego jest szwedzką tradycją, bo tylko jeden z tych krotkich filmów jest o warsztacie ś. Mikolaja. Ja, musialam się ogarnąć, czyli znaleźć sukienkę, którą zakupiłam specjalnie na święta (czarna koronkowa) i pomalować się odświętnie. W połowie Kaczora Donalda to znaczy o 15.30 wysiadł prąd. Te kilka świeczek na wigilijnym stole przytulnie, ale też i niemrawo rozświetlało kuchnię. Byłam nieumalowana, w dalaszym ciągu ubrana w dresowe spodnie i strasznie gruby, wełniany golf. Poszłam do kuchni po świeczkę, a nastepnie sprawdziłam korki. Wszytkie były na swoim miejscu. Popatrzylismy przez okno i zobaczyliśmy, że wszystkie latarnie też zgasły. Zaczęło się bieganie po domu i szukanie extra świeczek i latarek. Oczywiście nic z tych rzeczy nie leżalo na swoim miejscu. W końcu usiedlismy w kuchni i czekalismy na powrot prądu. Poczekalismy jakieś 20 minut i zaczęlismy być głodni. Barszcz zimny, pierogi zamrozone, więc Paulina wzięła sprawę kolacji w swoje ręce. Poszła do swojego malego lesnego domku i rozpaliła ogień w piecyku. 15 metrow kwadratowych ogrzało się natychmiast, a dodatkową zaletą piecyka jest to, że ma płytę kuchenną, na ktorej można gotować. Ronny po omacku wyciągnął drewutni rozkladany stolik kempingowy, Renee i Natta zaniosły talerze i łyzki do domku, a Paulina wzięła garnek z barszczem i pierogi. Nie zapomniala też o opłatku. Cala wieś pogrążona byla w ciemnościach. Na niebie zamiast komety pojawiła się zorza. Internet dzialal , więc sprawdzilismy, co się stało. Umeå energi zawiadomiło, że nastapiła z niewiadomych przyczyn awaria prądu, jak sie okazało nie tylko u nas, ale we wszystkich okolicznych wsiach i zawiadamiaja, że usilują zlokalizować miejsce awarii i naprawić jak szybko się tylko da. Na takie dictum acerbum przełamalismy sie opłatkiem, zyczyliśmy sobie wszystkiego najlepszego i zaczęlismy nasza wigilijną kolację gorącym barszczem i pierogami z kapusta i borowikami. W sposób zupelnie niezaplanowany, ale bardzo przyjemny wigilia ta stała się sama w sobie niespodzianką. Śpiewaliśmy nawet kolędy.

 W domku zrobiło się gorąco. Wychodziliśmy na zewnątrz, by się trochę w tych minus 22 stopniach ochłodzić i popatrzec na zorzę. Po drugiej stronie rzeki widzieliśmy punktowe ruchome światełka latarek oświetlające wierzchoki przykrytych śniegiem sosen. Uwierzcie mi naprwdę było magicznie. O godzinie 18.00 zaświeciły światła. Wrociliśmy do domu, wstawilismy ziemniaki, a ja zmieniłam ciuchy na eleganckie. Jedyna elegancka od samego początku była Paulina, bo już świątecznie wystrojona przyjechała do nas do domu. Zasiedliśmy ponownie do kolacji, a potem nastapiło rozdzielenie prezentów. Ja przygotowalam dla wszystkim prezenty w temacie sypialnia. Wszyscy dostali komplety pościeli ode mnie. Kompletem pościeli obdarowałam nawet siebie i Ronnego. Wszyscy panowie otrzymali rownież ekskluzywne wody kolońskie, a panie perfumy. W zeszlym roku tez poleciałam tematycznie i wszyscy otrzymali mięciutkie i cieple szlafroki, w ktore wszyscy się ubrali i zrobiło się wtedy jak piżama - party. Oprocz tego byly ksiązki, czekoladki, skora z renifera (do domku Pauliny i Mikaela), otrzymalam bilety na Wodewill, takie kabaretowe przedstawienie, na ktore trzeba iść przebranym w stroje w stylu lata 20 i 30 -ste. To coś dla mnie! Kapelusz retro mam, sukienki z cekinami też. Juz nie mogę się doczekać. Do późnej nocy gralismy w gry planszowe.
A o północy obejrzałam pasterkę transmitowaną z Zakopanego.
Pierwszy dzień minął spokojnie i smacznie, a po południu o 16.30 znowu nastapila awaria prądu. Ciekawa jestem czy w drugi dzień świąt znowu będziemy będziemy bez prądu.