No i masz babo placek!

Patrzę na wiadomości, patrzę i oczom nie wierzę, że takie mocarstwo jakim są Stany zostało w jakiejś swojej części kompletnie zdewastowane przez...siły natury. Ci ludzie stojący z kanistrami w garści  w długaśnych kolejkach po benzynę i to w samym Nowym Jorku! A potrzebują jej duzo biorąc pod uwagę fakt jakimi samochodami paliwożerczymi jeżdżą. Coś niesamowitego! A z drugiej strony natura jako Golem. Służy niemo ludziom aż nagle wpada w szał i niszczy wszystko, co napotka na swojej drodze z nadprzyrodzoną siłą. Mocarstwo okazało się kruche, a Amerykanie może jednak w końcu na poważnie zajmą się ochroną środowiska i zmniejszeniem emisji dwutlenku węgla, a nie tylko bezmyślną i nieujarzmioną konsumpcją. Czy któryś z tych dwu kandydatów na prezydenta porusza w swojej kampanii problemy związane z globalnym ociepleniem? I co zamierza z tym zrobić? W TV słyszę tylko skrawki ich wypowiedzi, które są prawie identyczne, a mianowicie, że jeden i drugi kandydat chce zmienić Amerykę. No i co to znaczy?
Porażona jestem istnieniem polskiej Medei na Podlasiu. Zresztą swoimi przerażającymi czynami przebija Medeę. Różni specjaliści przegadują większość dnia, winią wszystkich, kładą nacisk na zmowę milczenia sąsiadów, a nikt z nich nie powiedział słowa o antykoncepcji, ktora powinna być finansowana przez opiekę socjalną i proponowana kobietom żyjącym w patologicznych domach. Szkoda gadać. W zasadzie sama nie wiem, dlaczego o tym piszę, bo żadne słowa nie są w stanie oddać tej makabry. Ale myśl o tym okrucieństwie i trgedii nie chce mnie opuścić. Może też dlatego, że ten koszmar zbiegł się z dniem Wszystkich Świętych. Święta spędziłam w domu. Pogoda była i w dalszym ciągu jest szaro - mokra. Oczywiście byłam na cmentarzu, zapaliłam świeczki i chwilę "pogadałam"  z teściem, który zmarł w 2004. Obeszłam cmentarz i odczytywałam imiona i daty wykute na nagrobkach. Czasami nad nazwiskiem znajdował się wyryty zawód zmarłego, np. chłop, artysta, właściciel ziemski, sędzia. Na wspólnym grobie, czy raczej wspólnym nagrobku widniały imiona i  nazwiska najpierw mężczyzny, a zaraz pod spodem wyraz "małżonka" i jej imię. Gdy popatrzyłam na daty urodzenia, to od razu pojęłam, że ci zmarli o równouprawnieniu jeszcze nie słyszeli. Czasami to żona zmarła przed mężem, a figurowała na drugim miejscu pod imieniem męża. Nawet śmierć ich nie zrównała w prawach. Lubię chodzić po cmentarzach i myśleć o tych ludziach, którzy teraz tam spoczywają - kim byli, jak żyli. Lubię również spokój tych miejsc. Poza tym w domu byczyłam się. Czytałam "Agatę Raisin", popijałam Country Lane, gotowałam obiadki, głównie dla młodzieży przebywającej u mnie w domu. Jens - chłopak Renee jadł, jadł i zachwycał się moją sztuką kulinarną. Co jak co, ale nigdy nie podejrzewałam siebie, że będę kiedykolwiek w życiu odnosić sukcesy w kuchni. A jednak. Ktoś moje dania niespodziewanie docenił. Oczywiście musiałam okrasić pochwałę komentarzem typu, "bo my Polacy lubimy dobrze zjeść, a nie jakies pólgotowe produkty z mikro". Nie wiem, może skłamałam. Nie znam za bardzo kulinarnych upodobań dzisiejszych Polaków. Wiem tylko tyle, że u mnie w domu rodzinnym w Polsce jadło i je się do tej pory smakowicie i solidnie. Moje kuchenne motto to pamiętać, co się jadło wczoraj, gdyż to gwarantuje tak zwaną różnorodność w żywieniu. Inaczej ciągle gotowałabym to samo.  Od środy do dzisiaj nie otworzyłam nawet komputera. Tak, pokazałam mu kto tu kim rządzi. Laptop mną, czy ja laptopem. Powiem jedno, ta kilkudniowa separacja z komputerem nic mnie nie kosztowała. To oznacza, że nie wpadłam w internetowy nałóg. Agata Raisin okazała się doskonałą kumpelką. A dosłownie przed chwilą Ronny wkroczyl tu do kuchni i powiedział: "Ty chyba bez komputera nie możesz zyć! Mam wrażenie, że ty nic innego nie robisz, tylko ciągle siedzisz przed nim". No i masz babo placek!

nagrobek z cmentarza w Sävar

tak oto wyglda szwedzki cmentarz