O czytaniu i przymierzaniu

Dla odmiany spędziłam dzień, no powiedzmy pół dnia , w mieście. Obleciałam kilka sklepów, poprzymierzałam naście par różnych butów i w końcu kupiłam trzy książki. Letnie popołudnia i noce chce spędzać w towarzystwie kobiet i raczej na wesoło. Jak zapewne domyślacie się chodzi o powieści z nurtu chick lit. Na półce księgarskiej znalazłam jakąś wcześniej nieznaną mi powieść Kinselli (tej od Zakupoholiczki). Poza tym w ręce wpadła mi powieść szwedzkiej młodej pisarki Katariny Bivald "Czytelnicy w Broken Wheel polecają", to tytuł przetlumaczony przeze mnie osobiście, bo posiłkując się googlami, stwierdzilam, że w Polsce ta pani jest jeszcze nieznana. No i trzecia książka to powieść napisana przez faceta Nicolasa Barreau i ta jest przetłumaczona na polski "Sekretne składniki miłości", a po szwedzku ten tytuł brzmi "Anglik w Paryżu" i dlatego ją kupiłam, bo lubię Paryż. Gdybym trafiła na polski tytuł, to dałabym sobie spokój, bo od razu sugeruje jakieś romansidlo w stylu Harlequina. A tego nie znoszę. Ciekawą cechą tych powieści, dosyc częto jest to, że główne bohaterki, ktorym było tak sobie lub krótko mówiąc pod góre, to nagle coś dostaja w spadku i ich zycie diametralnie się zmienia. U tego "Anglika" bohaterka Aurelié odziedzicza całą restaurację, u szwedzkiej pisarki Sara otwiera księgarnię czy raczej antykwariat z książkami, które oczywiście dostała po czyjejś śmierci. Inne bohaterki (najczęściej singelki dobrze po trzydziestce lub nawet 40 plus) otrzymują nawiedzone domy, sklepy z kapeluszami, kafeterie lub jakieś tajemnicze drobiazgi, które prowadzą do szczęścia - a to drogi naszyjnik, a to znowu jakiś obraz w stylu dzieło sztuki. I one dziedziczą te wspaniałości wcale nie po najbliższych osobach, tylko po odległych ciotkach, o których istnieniu nawet nie wiedziały. Cholera jasna, dlaczego ja nie mam żadnej odległej ciotki, stryja czy kogo tam jeszcze, który zostawiłby mi jakąś interesującą schedę? Niewielki domek w Prowansji lub bardzo shabby chatkę w Italii, do tego jakies winnice lub cale pola słonecznikowe czy pomidorowe. Mogłby też to być pola lawendowe. No, cóż powzdychać sobie mogę. Lekturę zacznę od Kinselli. Aż się ciesze na sama myśl, że za chwilę poczytam sobie.
Dzisiaj byl pierwszy upalny dzień tegorocznego lata. Paulina i Mikael malowali swój mały domek (od wewnątrz), a ja grzebałam w szafach, bo w niedzielę wyjeżdżam i zastanawiam się, jakie ciuchy zabrać z sobą. Czy mam wziąć grube wełniane swetry? Zaczęłam przymierzać i kojarzyć w pary różne zestawy.

w drodze do Polski

chwila przerwy

A potem poszlam na spacer po moich włościach

A teraz oddam sie mojej ulubionej rozrywce:

i całkowicie zgadzam się z Szymborską, która powiedziała kiedyś: "Czytanie to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła".
A na zakończenie z okazji Dnia Psa zdjęcie naszego Nemo, który zawsze wiernie towarzyszy mi w kurniku. Nie wpuszczam go do kur, ale on i tak je podgląda ciągle z taką samą ciekwością i fascynacją: