Byle do maja

Przed chwilą podpisałam, coś tam wpisałam i wysłałam internetowo deklarację (PIT) i od razu poczulam się lepiej. Te deklaracje, to jak jakaś straszna praca domowa, której nie ma się absolutnie ochoty zrobić. Wiosna daje znać o sobie, las powoli robi się rozśpiewany świergotem ptactwa, kogut sąsiadów przebywa na zewnątrz, bo od czasu do czasu slychać jego zachrypnięte ku-ku-ry-ku, śniegi cofają się czy inaczej mówiąc topnieją. Powoli wszystko łącznie ze mną budzi się do życia. Z tej okazji kupiłam sobie lakier do paznokci koloru śliwkowego. Jest naprawdę sliczny na moich paznokciach. Ostatnie dni spędzilam w mojej prywatnej bibliotece gapiąc się na tytuły książek, ktore stoją na półkach. Studiowalam je, przeglądałam i nie wiedzialam na ktorą się zdecydować, ponieważ prawie wszystkie już przeczytałam. Nie sięgnęłam jednak po żadną nowość, tylko wybrałam powieść, ktorą czytalam całe lata świetlne temu, a mianowicie Wilki Hansa Helmuta Kirsta. Cały week-end poświęcilam tej książce i stwierdziłam, że wolę czytać dwa razy coś, co jest wyśmienite niż poświęcać czas na czytanie tzw. nowości, niejednokronie okrzyczanych bestsellerami, ktore zazwyczaj okazują się być beznadziejnymi czytadłami. Także z Materną (gł. bohater Wilków) spędziłam przyjemny czas. A teraz piszę do mojej corki: Paulinko, masz przeczytać tę książkę, bo jest d o s k o n a ł a! Z niej dowiesz się nieco o Mazurach przed wojną, ktore wtedy nazywaly się Prusy Wschodnie. Sorry, musialam to napisać, bo u mnie chyba coś z pamięcią się robi, i zapewne zapomniałabym powiedzieć to córce, gdy ją spotkam. Poza tym nic ciekawego się nie dzieje. Czas wali do przodu, ja czekam na maj, bo wtedy po śniegu nie zostanie ani śladu, oglądam Ranczo jedyny serial, ktory dostarcza mi prawdziwej rozrywki. Jestem absolutną fanką tego serialu. Oglądam nawet powtórki. Poza tym mam w domu trzy serie tego serialu. Muszę uzupełnić mój zbiór serią 4, 5 i 6 - stą. Polska polityka mnie śmieszy, tumani, przestrasza. Za najciekawsze wydarzeni polityczne uznaję paznokcie  pani europosłanki Senyszyn. Każdy jej paznokieć jest pomalowany w innym kolorze. Zafascynowalo mnie to, bo kolory były takie same jak w jej wielgachnych koralach. Nie mam takich korali jakie ma Senyszyn, ale paznokcie też sobie pomaluję na trzy różne kolory. Jeden już mam, ten wyżej wymieniony śliwkowy. Jeszcze muszę dobrać jakies dwa inne, ktore pieknie połączą się z tym fioletowym. Jutro postanawiam zainagurować sezon sukienkowy. Znalazłam w szafie taką jedną granatową lejbę w drobne bardzo kolorowe kwiatki i właśnie tę zamierzam wdziać na siebie do roboty. A teraz z harcerskim pozdrowieniem "Czuwaj" żegnam się z Wami:)))