Pomeczowe i urlopowe refleksje

I dobrze, że przygoda z Euro 2016 skończyła się dla naszej drużyny! Emocje wywołane podczas wczorajszego meczu o mało nie doprowadziły mnie do zawału. Serce waliło mi jak dzwon milion uderzeń na sekundę, tak jak bym to ja stała tam w bramce i broniła tych karniaków. Kolejne rozgrywki okazałyby się gwoździem do mojej trumny. Te mecze nie są na moje nerwy. Nalałam sobie wina, by delektować się jednoczesnie i meczem i winem, ale z tych emocji, to tego wina nawet nie tknęłam!  Bardzo się cieszę, że polska drużyna tak wysoko zaszła i to dzięki Kubie Blaszczykowskiemu. Gdyby nie on, to nie byłoby tych karnych z Portugalią. Portugalia mialaby innego przeciwnika. Polska drużyna spisała się znakomicie. Wcale nie jestem zawiedziona. Fajne chłopaki, a Fabiański jest super ładny. Bardzo mi się podoba.

Siedzieliśmy wszyscy zgromadzeni przed telewizorem, nawet maluchy były z nami, bo akurat im sie nie chciało spać. 

Teraz będe kibicować drużynie Islandii, a wieczorem Belgii.

Dzisiaj mija drugi tydzien mojego urlopu i bilans jest trochę żenujący:

•  wetknęłam kilka kwiatków w grządkę, 
• zrobiłam jedno pranie
• dwa pokoje w dalszym ciągu czekają na odgruzowanie
• co drugi dzień jeżdżę po zakupy do pobliskiego sklepu
• zero wizyt w mieście
• ciągle coś gotuję
• czasami babciuję
• raz pojechałam z Pauliną i Holgerem nad okoliczne jezioro
• gadam z psami
• przeganiam koty sąsiada
• chwilami siedzę na tarasie 
• karmię kury
• aktualnie czytam powieść Papugi z placu d´Arezzo Erica-Emmanuela Schmitta.  Czyli mentalnie przeniosłam się do Brukseli. Powieść pochłonęła mnie całkowicie. Sprawdzilam w googlach i to prawda - w Brukseli na tym placu mieszkaja papugi, mają swoje gniazda. Bohaterami powieści są mieszkańcy kamienic usytuowanych własnie przy tym placu. Razem i z osobna tworzą niesamowitą menażerię ludzką - tak samo kolorową jak papugi. 

Sorry, ale teraz wybieram się z Renée, z Théą i psami na spacer.