Flaneryzm w Sopocie

Pogoda jaka jest każdy wie. Gdy zaczyna padać, to już tak widowiskowo. Najpierw zaczyna mżyć, a za chwilę mżawka przechodzi w siklawę. Mżawki ostrzegają i dają czas na znalezienie schronienia gdzieś pod dachem. I choć burza huczy wokół nas, to ja nie przejmuję się tym, tylko wychodzę z domu. Moim obecnym zainteresowaniem jest flaneryzm. Flaneryzm pochodzi od francuskiego flâner czyli włóczyć się; wałęsać się. Flaneryzm to styl życia, który zresztą bardzo mi odpowiada. Narodził się w Paryżu w XIX wieku. Spacerowanie bez celu, oglądanie wystaw, ludzi, wtopienie się w tłum i czerpanie przyjemności z podglądania przepływającego życia to jest według mnie wyśmienity sposób na zresetowanie mózgu, odprężenie, relaks dla ciała i duszy. W chwilach wolnych od flaneryzmu czytam powieść Niedziela nad Sekwaną. Renoir i Śniadanie wioślarzy. Susan Vreeland. Tytuł mówi sam za siebie. Na prawie sześciuset stronach opisane są okoliczności, w których powstawał ten słynny obraz Renoira. W powieści sportretowane są postaci, które pozowały mu do tego obrazu - ich życie, kim były, z czego żyły, a samo czytanie tej powieści to właściwie taki duchowy flaneryzm. Zresztą pojęcie flaneryzmu jest dobrze w niej zaprezentowane. Paryż Paryżem, a ja tu chcę pokazać kilka moich impresji z mojej włóczęgi po sławnym kurorcie Sopocie. Voila!

a ten pejzaż sama "namalowałam", niezły co?

złota rybka, która zamieniła się na własne życzenie w krokodyla

plażowy folklor

zapewne Jaś i Małgosia

sopocka secesja

zaczęło się od mżawki